Çaresizliğin
Acı mezarına gömdün beni.
Baş ucumda anılar,
Ayak ucumda yalnızlık.
Yılanlar, çıyanlar bile
Kıyamıyorlar bana.
Hasretlik kabusu
Burada da aşina..
Kimler geldi, kimler geçti.
Bir tek sen gelmedin
Apaçık.
Sadece ben bilirim,
Ayak seslerin tanıdık.
Mazimiz;
Emirgan'dan demli çay getirmişler,
Kefenimi aralayıp,
İçemiyorum.
Seslerin ah o seslerin;
Hala kulaklarımda çınlıyor
Anlıyormusun.
Azap meleklerinin sorularını dahi
Duyamıyorum...
Kayıt Tarihi : 15.2.2010 11:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Aşk, umut ve hüsran. Gerçek aşkın antomisi midir. Ne dersiniz....

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!