Aşk'ın ölüm yıldönümü.

Seni anıyorum şu anda
yıldızlı bir gece Erguvanlar arasında
gerilere gidiyorum
bir müzik kutusu
küçük küçük kağıtlara karalanmış
şiirler
bir kaç resim
bir fotoğraf siyah beyaz
adaya gittiğimiz o yaz
hepsini sanki yaşıyorum şu anda
kayak yaparken Uludağda
sonra evdeyim
karıştırıyorum eski defterleri
nereyi boş bulduysam adını yazdığım
karalama defterim
bir satırı bile boş değil
hep adını yazmışım
ya bir gonca gül
ya bir yıldız
ya da bir yürek çizmişm adının yanına
ben işte böyle
böyle seni sevmişim
yaşım ondört değildi
ne de yirmisindeydi
ne yalan söyleyeyim
her şeye rağmen
her şeye rağmen deydi
meğer ne çok ne çok sevmişim
kâh küsüp barışmışız
bir havzada buluşup sular gibi akmışız
biz bize karışmışız
atmaya kıyamadığım her seferinde
rengi solmuş kuruttuğum güller
halâ öyle duruyor kitaplar arasında
adımı geceleri sen yazardın duvarlara
bekçiler kovalardı
taş attığın gün cama yanımda annem vardı
ne güzeldi o günler ne güzel zamanlardı
şimdilerde sevgiliye ne mektup yazanlar var
ne de o yaldızlı kartlar
pembe zarflarda
inan hiç pişman olmadım
aşk o zamanlar başkaydı doyasıya yaşadık
yine eskisi gibi yıldızlı gecelerde
çıkıp balkona seni düşünüyorum
gülümseyerek düşünüyorum seni
umudum yok dönmezsin
beklemedim dönmeni
sevda da doğum gibiymiş
ölümsüz de değilmiş
bu gün işte şu saat
ölümünün yıldönümü

1/Ocak/2011/C.ertesi/Bodrum