Aşk'ın Kefeni Şiiri - Yiğit Afşin

zordur yürek işçiliği!
bilesin ki; tılsım sözcüklerde saklıdır…

Biliyorum sevmeyeceksin!
Yaralanmaların pençesinde.
Çılgınlık olsa da gözükaralığım;
Ki bütün ömrü tutsa,
Tutsaklasa üzünçlerim sensizliği…
Biliyorum sevmeyeceksin!

Çözülmekliğinde sıradanlaşır sözler.
Biliyorum sevmeyeceksin!
Karanlığın gözleri gezinir yüreğinde,
Yokumsamak dilince ezber…

Kalbimi ısırdı bir şey…
Bir sağnak avunca kırpıştı gözlerim.
Sevmelere damlalaştı düşlerim…
Dirhem sızmadı mümkünsüzlüğünden!
Güneşe ısmarladım susuzluğumu;
Açılıverdi maviler parıldamaklığında.
Hey hat;
Gerçekle değişiverdi düşler.
Biliyorum sevmeyeceksin!

Türküleşir dilimde taşlanmışlığın…
Muştulanır alacakaranlık öfkesi,
Damlalaşır korkular bakışlarında.
Biliyorsun!
Kılınç yarasıdır;
Suretimde kimsesizlik gibi!
Biri eksik baştanbaşa…
Yokluğu esmerleştirirken aşk rengin,
Varlığı satmalıdır artık zamana.
Ki sızıverir toprağa bir türkü dilimi…
Yokluğa bilenir sessizliğin.
Aşk’ı kefenlemişsin sen;
Biliyorum sevemeyeceksin!