Aşk’ın kanadı…. Karakalem Şiirler….. Eng ...

----------------------------------------

Cahillik ağır yük, uzakları görebildiysem
Hep yolcu olmazdım,
Ulaşabilseydim her şeyden önce yaşam biçimim olurdu
Felaketlerinin kaynağından arınmak için kuyuya atmazdım kendimi
Dikkatleriçekenlerin dünyayı dolaşması gibi değil
Bir seli bir rüzgar gibi kökten gözleri hep gökyüzünde olan dualarla
Bir geceye bin yaşam sesi hasretiyle
N e gam! Düşmesi ne alay alay incinme,
Sırlar dünyaasının kullarında bir ders almak için kayboluyorum

Tüm çabaları boşuna olan secdede değil alnım,
Dipsiz bir kuyuya düştüm, hissettiklerimin tutkusunda yok inanılan
Bulmaya çalışıyorum inandığıma,
O sabah da aynı, bu gecede
Duyguların uyandığı vakittin nazarını uyandım, gönülden indim
Oyalandıklarım toplam ikisaat miş,
Sokağaçıkan soğuk yanlarım biraz kendine gelsin diye dağbaşı yalnızlığım
Gözden geçiriyorum güneşi, birden uzaklarında kendine gelecek
Hiç konuşmadan gözlerimebakıyor mu ne?
Konuşma fırsatını arıyorum,
Oysa ben hiçkitabı okuyamamışım, bir şey bulmama gerek kalmadı

Yaşam bize sadece göz kırpıyor, afallayan gözlerimizde
Derslerinde çok bulunduğumuz inandıklarımız temamız olmuş
Dolaşıp duruyordum, anlatılanları herkes çoktan kabullenmiş
Beni ne süzgeçinden geçiriyor? İnanmıyorum geçen yıllara
Paylaştığımız sandıklarımız köhne fikirler
Bıktığımızı bile fark eden ölem duygular
Oysa kopan kasırgalar, bir yol bulursa kuşkusuz olacak yaşam
En ilgi çekici kişilerden biridir o duygular varoşlarımızda
Hemen hemenkiseyle ilişki kurmadan yaşıyormuşoysa
Bu kadar da uyunmaz ya!

Bukuleden nerdeyse hiç çıkmaz seneler geçmiş
Oraada yaşamını yitirmiş bakışlarımız yeteneklerimizle
Şartların zorlaması kaderdende öteyse,
İnsan renklerin en donuğu arasında, yaşamı bir bedel oluyor
Bölünmüş,çekingen,ihtiyatsız aminlerle duaya açılan eller arasında yüreklerimiz
Uç bir yalnızlık gönül gözümüzün kendisine bakışı
Kendimle çok uğraştığım yedi değil, beklediğim estağfirullahmış.

Sevk ettiklerimiz geceden sabaha, arada kalan yıllar rüyaysa,
Düşünmek saçma açıklamak bir ayrılık
Daldan yaprağın düşmesi gibi olgularımıza bakarak ağlıyoruz
Onca çember düşleme özgürlüğüne sahip duygumuz
Akıllarımızda hareket halinde yeryüzü, kabul etmediklerimizle

Endişeleri kendi öz yaşamımızın, noktalarında ağlıyorsa
Kıvranan insan hep uzakta hasretinde hüzünlü sorgulamada
Gerçek karşısında kıvranan bir insan görürüz aşk’ta
Gecelerin ve düşlerin arasında nelerle dolu olduğunu duanın kim bilebilir
O bitmez sandığımız günlerde arananların adı mutlulukmuş
Kim bilebilir, o sığınak kulelerimizde serzenişin pençesini
Geçmek bilmeyen saatleri hangimiz paylaştık?
Eski dünyayı çökertip güneşle doğmak için kabuslara la havle dedik
Umutsuz keşiflerimiz besmelesiz, gezdiklerimiz garip mi?

Oysa söyler dilimiz, ağlamaz gönül gözümüz
Yıllarca gördüklerimiz ne bencillikmiş, unuttuklarımıza bulunmaz bir çare
Düşünen ilk kişi senmisin kendini çağıran kendine
Unuttuğumuz gibi, gözü yaşlı yakupmuyuz,
Çok bulduk sözleri az gittik çağırana, buluşamadık ırmak kevserinde
İnsanlığa hizmet duygusunda kainat, sonuna melekler rahmet saçtıkça
Ne güzel köşklerimiz var altından, yolu inanmayanları iç yapan dışla

Açmak için kapıları rıdvanı aradık, hızır buldu miskinliğimize
Hata yaptım geç kaldım varamadım azrilin divanına
Tuzaklarmış beni bulanların varlığını gördüğüm gizemlermiş
Şeytanın geleneksel bir uyarlamasıymış, gördüklerim
Belirsiz olay yaratan efsane toplulukları kabristanda gördüm
Nefsim bunu izledi karşisına çıkan beni yeniden sahneledi
İbret güzellikmiş, tepside simit satan çocukta gelmiş bey olmuş

Alem buysa kral bir avuç toprak değilmi şimdi
Sahnelenecek ne kalmış taşlaşanlar arasında,
enginliğim mekan ve zamana aşırı, yolculuğum musalla taşına
Hapsettiklerimi açan meleklerede dur diyemem,manisini hayat şovundu der.
Yorumlara açık gelipgeçen ömrüm benim, uyarlanan günah fuarında
Klasikmiş temasında düzenlenen hayatlar
Gecenin öteki yüzü bana karşı geliyor, yine çok hareketli
Gül mevsimi söyletmiyor dilimizi,
Parasız yatılıokul gibi, boğuşan armağanlarımız
Bilmeyenler ne bilsin bizi, bilenlere selam olsun demiş yunus
Kimliğimize gizlemiş himmetini, ödülünü takdimedecek dua bekler
Aşk denizine dal der gibi, endişeli sözler söylemiş,
Git bir sufiye bak sana kimi gerek der,
Kendimi kutlamak için serdimgeçmiş her şeyi

Çiğ tanesi buyurdu bül bül sesinde karşıma dikildi
Haber eylemişler benim bir yanıma, insana yolculuğumda
Hüküm sürmem için meleklere
Üç sessiz çığlık gerekmiş,
Besmleyle başladım estağfirullaha lailahe illallahta külolmak için
Yunus himmet eyledi sende söyle bu sözü bize dua diye dedi,
Bilmeyenler ne bilsin bizi, bilenlere selam olsun…

Y.e.d…03.11.2008… 00:50…Engin Demirci

http://www.beyazrenkler.org/forum/showthread.php? t=10759