Aşk’ın Gıdası Şiiri - Ali Nihat Özer

Ateş değilsen eğer, girme gönlüme sakın!
Orda ne vefasızlar, yandılar kül oldular.
Dayanabilir misin? Önce haline bakın
Benim gönül ateşim çünkü, hep harlı yanar.

Dayanabilirsen gel, tutuşalım özöze
Ateşe döndük zaten, gelince bir gözgöze.
Gönüller yanmayınca dayanılmaz közköze
Gönüller yandılarda öyle gönül oldular.

Gittiler kendilerine göre yer buldular,
Geçici, mâlâyani heveslerle doldular.
Aşkın gıdası ateş olmayınca, soldular
Yalnız, aşk ile yanan ateşler; gül oldular

http://alinihatozer.blogcu.com