Aşk'ın Erleri Şiiri - Turan Boynukara

Gece'nin boynuna asılan,
Sokak lambaları
Bir inci kolye gibi
Sallanırken rüzgarda
Nefesini ensemde hissettiğim
Gözleri gülle gibi bir adamın
El kadar sakalı ve kırışmış anlıyla
İnce ince gülümsüyordu

Sevgilinin bakışları genzimi yakıyor
Gözlerinde bir şehir edası beliriyor yemyeşil bağ ve bahçelerden oluşan
Ve dağların eskiyen eteklerinde ki beyazlıkları benimseyerek
Yarım buse verdiğim çay içime lavlar döküyor sert ve soğuk lodos'a karşı
Dalgalar bile ayyaşlıktan med cezir halde
Biz aslında aşkın erleriyiz ya bizi süründürür ya gecelerce nöbet tutturur
Yahut verir eline teskereyi,
Mutluluğa kavuşturur
Biz aşkın erleriyiz.