Aşk’ın Baş Kaldırışı Şiiri - Ümit Ay

Baş kaldırış değil mi bu? böyle acımasız geceye,
Ay aynı güzellikte belki, yıldızlar aynı,
Şehrin içinden sessiz çığlıklar yalnızlar aynı belki.
Hüzün denizinde yüzenler aynı,

Özleyip ölenler aynı…

Limanıma yanaşır bir gemi
Belki seni getirir geri
Bırakırım zamanımı ellerine
Benim zamanım mahşer yeri.

Gönül sus pus olur
Kapanır kapılar üzerime
Gittiğin yer gül olur zambak olur,
Sen bilmezsin gözlerin bana ab-ı hayat olur…

Resimlerin aynı duvarı süslemekte
Aynı gözler duvara asılı
Aynı gökyüzünde aynı yıldızlar silüetin,
Güneş seni görünce sakinleşir.

Benim dünyam senin
Senin dünyanda benim yerim yok
Su gibi akacak zaman
Benim kanımda izin yok.

Anam beni kül ettiler
Kulu kula kul ettiler
Şu gönlümü çul ettiler
Dünyamı zindan ettiler…