Aşk ilmi Şiiri - Yavuz Selim Şen 2

İnsan candır, gönül pâye
İnsan gönüldür, kalp sâye
İnsan kalptir aşktır gaye
Aşık aşktan usanır mı?

Gönül duymaz aleme sağır
Ruh görmez kendine kahır
İnsan bilmez sebat sabır
Aşık vuslata erer mi?

Güzel ahlak kokusu ıtır
Güzeli sev söze getir.
Aşk ile yan nefsi bitir.
Aşık kendini söyler mi?

Göz de yaş, can da letafet
Sinede yas ömürlük gaflet
Hakkı konuş hakkı gözet
Aşık sevgiliyi unutur mu?

Aşk kalbi kalbe ram eyler
İnsanı insana yar eyler.
Ruha, nefse ar eyler.
Aşık aşktan öte konuşur mu?

Aşkın düsturu bilir kelamı
Maşukun, gönül alır selamı
İnsan insanın mihmanı
Aşık yollarda kalır mı?

Aşk gönül lisanıyla okunur
Aşk yunusun ilmiyle dokunur.
Kalbin şifası sevgiyle bulunur.
Aşık kendini hikmet ile bilendir.