Ol maşuk ki bir gamzeyle aşığını yâr eder,
Âşık oldum deyip evvel yâri bahtiyar eder.
Meftun olup aldanma sen gönül yardan geçer,
Bir dem gelip yâr dediğin, bir dem gelir ağyar eder…
Güvenme gayrı kendinden öte varlığa,
Varlık sahasına dost belleme beşer hayatına.
Aşk deyu gider elden sen cefasına aldırma,
Sil gözün yaştan, bir paye aşktan maşuka…
Aşk dediğin ağır yüktür, taşıması kolay değil,
Derdin içre saklı durur, dermanı uzakta değil.
Zahire aldanma sakın, bulmaktır bu kayıp değil,
Maşuk geçse de gönülden, gönül aşktan geçer değil…
Sen vuslata hasret biçare kul isen!
Bedenin çöllerde Leyla’ya hasret isen,
Ne diye ararsın aşkı Mecnun’a vardı isen,
Yum gözlerini, gör bak cemaline erdi isen…
Aşktır ermişin suyu bu sendeki,
Bedene sığmaz koca bir yürek bu sendeki!
Aşk ile iman etmiş ruh bu sendeki,
Gaflette arama hakkı dosdoğru yol bu sendeki…
Kayıt Tarihi : 11.4.2013 20:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Okuduğunuz şiirin 5846 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu gereği kaynak ve yazar ismi kullanılmadan paylaşımı yasaktır! Eser sahibi tarafından tescillenmiştir. Şiir 24.03.2012 tarihinde kaleme alınmıştır... ? Maşuk: Âşık olunan erkek Meftun: Vurulmuş, tutku ile bağlı, abayı yakmak Ağyar: El, yabancı Paye: Rütbe, mertebe
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!