Aşk ile garibim Şiiri - Hakan Özüçelenk

Daldım gittim eski hayaline.
Artık hayalin daha silik.

Bir daldım yaşadığımız aşka.
Zaman süzgeçten geçmiş başka.

Düşündüm o taze duygulara ne oldu.?
Geride kalan sadece hafızamda çok az.

Şimdi neredesin bilmem ne yaşarsın.
Benim yaşadığım aşktan kalan miras.

Bitsin diye başlamadı o aşk.
Yıkıldı yaşayacağımız köşk.

Şimdi yıllar daha geride.
Senden kalan hüzün sadece.

Çok sevip çabuk kaybetmek.
Uçurtmayı hemen düşürmek gibi.

Sen dönüyor musun? mazinin aşkına.
Hiç bir kırıntı kaldı mı? sofradaki kırıntı gibi.

Bana sorarsan unutmak mümkün değil.
Çok geçti ama aşkımı suluyorum çiçek gibi.

Belki bir anını anımsarsan bir gün.
Unuttuğun bir şey aklına gelirse.

Sakın hemen anımsamaktan vazgeçme.
Uzakta senden bir yerde biri hala o anı yaşıyor.

Tükenip bitse bile sevgin tamamıyla.
Bazen baktığın mehtap gibi bak geçmişe.

Çünkü yakan güneş yüzüne vuran mehtap.
Beni de görüyor.
yakıyor veya ısıtıyor.

Çok derin düşünme derim.üzülme boş ver.
Ben bu aşk ile kendi halimde garibim.