Aşk ile Düğün ve Bayram

Geçenlerde uğradım Bayram yerine
Çekildim meydanın tenha bir köşesine,
Düşünceler dünyama daldım gittim,
Sanki beni duyacakmış gibi, Bayramla sohbet ettim,
Duyar mı duymaz mı? bilemem ama,
Bir buçuktan iki etmeye geldim, dedim ona,
Nasıl bi laf ettim ki, duygusallaştım,
Hatta süzüldü göz yaşlarım...

Sonra düşünce dünyamda, biri belirdi,
Bayram sandım, meğer Numan'mış ismi,
Karşıki kitapçıya doğru, yavaş yavaş yürüdü
Hafifçe mırıldanırken, sanki benide ardından sürüdü,
Demek! bir buçuktan iki etmek istersin,
Bilir misin? Bunun için canını feda etmelisin,
Bir kitap işaret etti o kitapçıdan
Bir de yüzük, yandaki dükkandan
Yüzük! dedi, nişan yüzüğünüz olsun,
Kitap ise sizin aşkınızı yazsın...

Kitapçı ve yüzükçünün tuhaf bakışması,
Ve son buldu zihnimdeki hayal dünyası,
Elimdeydi yüzüğüm ve kitabım, gerçekten,
Bir elimdekilere, birde adamlara bakarken,
Bilirler mi ki? Onlar bu elimdekilerin bendeki değerini,
Uzattım adamlara, onlarca üç beş kuruşluk ederini...

Sonra ayak üstü kitaba dalıp gittim,
Sayfalara şöyle bir göz gezdirdim,
Satır aralarında buldum kendimi,
Kendimde gördüm sanki yine seni,
Ezan sesi yankılanırken sokaklardan,
Allahu Ekber namesiyle çıkıverdim kitaptaki dünyadan,
Yazmış meğer kitap, sana olan aşkımı çok önceden,
Sana yöneldim çaresizce yeniden,
İsmini her anışımda, dokundum o yüzüğe, O günden beri
Dokundukça arttı sana olan aşkımın değeri....

Hazırladım elimde işte, yüzüğüm
Söyle ne zaman nişan ve düğünüm,
Düğün ki sevgiliye vuslat vakti,
Aşka kavuşmak saati,
Kavuşma diyorum ama nasıl kavuşmak,
Her an benimlesin, hiç olurmu senden ayrılmak,
Kimbilir kaç defa kimler için terkettim seni,
Sen hiç terketmedin ki beni,
Ben ise mahçup her defa,
Biliyorum, tilki dükkan misali dönüş ancak sana,
Her defasında affettin beni,
Sahi affettin değil mi? ...

Çağır beni ey sevgili...
Hadi affet artık beni...

Aç artık dışardan açılmaz kapını,
Can verip sende dirilmeye geldim,
Aşk ateşinde yanmaya değil,
Aşkının ışığında erimeye geldim...

09.05.2010
19:15
Ankara