Aşk; insanın sırtına benzer arkadaş.
Ne kadar; tutku ile seversen,
o kadar; yıpranırsın bu hayatta.
Gözlerinin önünde değil de,
arkanda duruyor diye sırtına kızıyor musun?
Aşk, hem tutkulu bir bağlanma,
hem de, gerçeklerden uzaklaştıran
bir rüya eylemidir.
Hiç kimse, haksız çıkmak istemez yaşadıkların da.
Sen çok sevdin diye, kendini haklımı buluyorsun?
Madem haklısın; senin istemediğin,
ama sana tapan insanlar var.
Onları neden görmezden geliyorsun?
Aşk; öksürük gibidir be arkadaş.
Sevdanın tohumları, genzine kaçmıştır artık.
Ne kadar uğraşsan da, gizleyemiyorsun.
Aşk dolu, şehvet dolu, gizli, inanılması imkansız,
anlar yaşatır sana.
Bedenine, aklına, fikrine çöker birden;
anlam veremediğin duygular, düşünceler
alıp götürür seni.
Öyleyse;
kimseyi çok sevmeyeceksin bu hayatta unutma!
Çünkü ne zaman çok sevsen,
o zaman yalnız kalıyorsun.
Dokunmak ile dokunamamak arasında,
gidip geliyor ellerin.
Görmek istiyorsun, çoğu zaman göremiyorsun.
Hayal ediyorsun, AMA... Onunla da yetinemiyorsun.
Aşk; zıt kutuplar gibidir arkadaş.
Hem iter, hem çeker seni.
Hep yeni şeyler keşfedersin;
farklı düşünceler, farklı güzellikler sunar sana.
Ama sen, hep işine geleni seçersin.
Mutluktan öleceğini sanırsın, birden her şey değişir...
Duygularının altı üstüne gelir.
Hırs dolu, korkunç, acınası duygular ele geçirir seni.
Hiç çalışmadığın yerden çıkar sorunlar.
Cevabını bulamadığın sorular ile örtünür aşk.
Ne etsen, ne eylesen boşa.
Dermanın terazisinde, o kefe senin, bu kefe benim
koşup durur arzular...
Aşk; sonsuzlukta gezmek gibidir arkadaş.
Kalbin gülerken, gözlerinin ağlamasıdır bazen.
Endişe etme!... gözlerinin ağlaması da,
ruhunun gülmesidir çoğu zaman.
Hem biliyor musun?...
Ağlamakta; Allah'a sığınmaktır zaten.
Sonsuz sevgiye, merhamete dayamışsın sırtını.
Bırak saçma sapan düşünceleri.
Sığındığın o yüce makamı görmezden gelme.
Aşık ile maşuk;
karşılıksız aşkın, iki öznesi derler.
Görüyorum ki sen hala sen olma peşindesin,
bir türlü ben olamıyorsun.
Aşk'a küsüyor, maşukuna zulüm ediyorsun da?
Neden gerçekleri görmüyorsun?
Aşk; gerçeklerle yüzleşmektir arkadaş.
Hayatı, insanları fütursuzca sorgulayıp yargılıyorsun.
Sana göre; o kadar acı çekiyorsun ki.
Herkesi silip, elinin tersi ile bir kenara atıyorsun.
Farkında mısın?
herkese, her şeye acına göre bir misyon yüklüyorsun?
Yaşamak; şuna, buna rağmen güzeldir be arkadaş...
Unutma; kırıldığın yerden güçleniyor,
kırdığın yerden yaralanıyorsun.
Söyle şimdi bana?...
Düşmeden düşmenin acısını nerden biliyorsun.
Aşk; acı çekmektir arkadaş.
Acı çekmek büyümektir.
Seni üzen şeyler, daha güçlü kılacak belki.
KORKMA!
Karanlık, güneşin batışından sonra gelir.
Şimdi uyu arkadaş, güzel, güzel uyu...
mışıl, mışıl uyu...
Güneşli günler, artık hep senin için doğacak.
Unutma, aşk kabullenmektir.
Affetmek ve unutmak, iyi insanların intikamıdır.
Özündeki sevgiden sapma.
Sevgi öz ise, bil ki özün aşka dayamıştır yüreğini.
Ne diye isyan ediyorsun yeter artık, kıvranıp durma.
Kayıt Tarihi : 21.2.2023 22:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!