Aşk İle Şiiri - Bekir Dalkıç

Emrine âmâde bu çırak.
Neyim varsa indir.
Etim de kemiğim de senindir.
Bir alana bir bedavayım şimdi.
Kendim ve ben.
Beni benden al götür.
Artık kendime yetemiyorum.

Bi gece ansızın akalım, kendimizi el ele akıntıya bırakalım.
Ben aç demeden açma gözlerini.
İçelim sevdanın içkisini ama dudaktan dudağa yudumlayalım.
Ben geç demeden geçme kendinden.

Neyim varsa işte açtım kanatlarımı, sende aç tepeden tırnağa,
Sarmaş dolaş, iç içe geçmiş bir kentin semalarında uçalım.
Al beni tepe tepe kullan, kolay kolay  bozulmam buna,
Beğenmezsen geriye iade edersin.

Hadi çöz düğümlerini bu körün, görmez.
İliklerime kadar ıslandım sevdaya.
Arada bir görün, gözüm görsün seni.
Gönlüm kabarsın durduğu yerde bu gece.
Yak ateşi fokur fokur kaynasın çayım.
Dumanı tüten, esrik bir bacayım sadece.

Kaç kere geçer ki bu fırsat ele?
Bir koşu varalım varılacak yerlere.
Dolduralım boşluklarını kalplerin, silerken alnımızdaki terini.
Düşe kalka öğrenilir zaten bu sevda işleri.
Tutmaz o soğuk gelgitler, aşk ile yapılan sevişlerin yerini?