Aklım yine karışık,
Ne yapayım,
Yazmasamda olmuyor ki,
Mezara gitmesin böyle güzel anlar,
Bunu da yazayım sana kara defter dinle;
Belki unutmuştur beni,
Silinmişimdir aklından belki,
Belki de şimdi eskisinden mutlu.
Olsun, mutlu olsun,
Kırmızı rujunu sürsün yine,
Gülüşüyle gülü kıskandırsın,
Açsın saçlarını rüzgarda savrulan çayırlar gibi,
Giysin yine kendi rengini,
Varsın sevdiği olsun ona sarılsın,
Ama o mutlu olsun,
Mutlu olsun ama bilsin ki mecnun çöle dargın.
Gözüm hala kırmızıda,
Diğer renklerden farklı,
Uzaklaştığım her gün mürekkebim dahada azalıyor,
Keşke kalbimin içinde saklayabilseydim onu,
Yazdıklarım dahi anlamsız geliyor,
Şiir yazmayı unutturdu bana,
Belki feryad belki de figandır bu yazdıklarım,
Sen anla beni be kara defter.
Belki de bu sana son gelişim kara defter,
Artık kelimelerim bitti bitiyor,
Kırmızıyla birlikte şiirlerimde tükendi,
Yazdıklarıma anlam verilmiyor,
Sana yazdığım son yazım,
Keşke böyle bitmeseydi kara defter,
Kim bilir belki bir gün kırmızıyla birlikte tekrar açılır satırlar,
Aşk ile...
Aşk-ı Kübra..
Onur Mecit
Kayıt Tarihi : 13.6.2018 00:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!