Aşk İle Şiiri - Özlem Saba

Solar içimin kızılı ahh ile de
Soğur ateşi yavaş yavaş

Ey yarama gem
İçime dem olanlar
Ey rahmetten bi haber
Üzerime yağanlar

Derya da benim,
Deniz de benim bu cihanda

An içre bir an gibiyim sanki
Ne ezeli, ne ebedî
Hem vallahi, hem billahi

Mekan da benim
Zaman da ben bu dünyada

Varan kim bilinmez bu meclise
Sarık mı sorarsın sen ermişe
Taksa da boynuna yüz bin çehre
Görünmez olurmuş Cemali, kör gelene

İçtim aşk şarabın ta gözünden
Ayıkmaz başım o günden
Yemin vermişim berzah-ı alemden
Eğlenmez gönlüm seyri seyran ile

Sordum bendimi kırk kilitli kapıdan
Cem ile salik eyledim zuhurdan
Yedi kez yudum da elimi candan
Aldım ben cevabım, firkat ile

İndim esrarına nur ile
Durdum namazına Hu ile
Sol yanım döndü Aya, Güneşe

Doğan da benim
Batan benim bu dünyada

Mevla der ki; geldi cevlan
Yüz sürdüm, tahtına hayran
Arif olmayana hiç gelir mi irfan
Hülle de benim
Hak da benim bu cihanda

Girdim dergaha vacip ile
Giydim hırkamı hicap ile
Dimağımda takva-i lezzet ile
Menzil de benim
Durak da ben bu cihanda

Vurdum yere nice mihneti
Ref ile def ettim, her türlü kesreti
Azad ettim tenden, cenneti, cehennemi

Vardım ben vahdet-i vücuda ezhar ile
Gülizar eyledi çehremi Hu, Aşk ile

Özlem SABA