Aşk İçin Miyiz? Şiiri - Tamer Arabacı

Yelesinde ellerim
Bir fırtınanın ensesinde
Gidesim var.
Kapıların ardında düşlerim.
Kilitler paslı.
Bir darbeyle dalıp hayata
Ayağımda prangaları
Kırasım var.
Sevgiliye özlemim.
Kahve telvesinden damlar ümidim.
Ne karlar yağdı.
Ayazında gecelerin,
Sokağın başında paltolu adam
Penceresine kızın
Bakıp bakıp içini ısıttı.
Neden sonra fark ediyor insan.
Ne gelmesi beklenen geliyor,
Ne olması gereken sabahlar oluyor.
Öyle ya! Güneş bu!
Elbet batıdan da doğar.
En yakın kabristana gidip
İlk açılacak mezarda uyuyasım var.

Yüzüm gözüm şiş
Bir başka yanıyor kenarı ağzımın.
Nasıl dövdülerse artık!
Hiç yüzünden ödenen bedeller,
Bir güzel bakışa kandık.
Dalıp dalıp okyanus derinliklerine
Aşkın kollarında sızdık.
Karanlığında çıkmaz sokağın
Uzanmış bedenim kırık dökük.
Canım yanıyor.
Akşamdan kalma sırıtan yalnızlığım.
Nasıl vurdularsa bağrıma artık.
Burnumda gecenin hala nemli kokusu
Ve sevdanın şarkısı Kulaklarımda.
Başım dönüyor.
Gerçek mi düş mü?
Ne yaşadım ben?
Hem kader alnımıza ne yazdı da
Bugüne kadar yaşamadık…

Nefesinin sıcaklığı vurur.
Vurdukça çırpınır ihtimallerim.
En büyük gizi suskunluğumun
Aklımda kaybetmelerim,
Dönemediklerim,
Yetemediklerim.
Tutmam lazım kendimi,
Biliyorum.
Kaçmam lazım,
Belki de arkama bakmadan,
Hayrı yok bize olacakların
Hissediyorum.
Dizlerimde ne bir derman,
Ne de tesellisi umarsızlığım.
Düştükçe üzerime bir güzelin gölgesi.
Gözleri şiir,
Saçları en güzel ezgi.
Masalsı dudakları,
Ve ben;
Zamanın bir yerinde bestelenirim.

Hangi dağın ardına
Sürgün gençliğimiz?
Hangi yolun sonunda
Nihai gerçeğimiz?
Git denilse gidecek,
Öl dense ölecek, hallerdeyiz.
Neler oluyor?
Biz mi ellerindeyiz aşkın
Yoksa
Tüm varlığımızla
Aşk için miyiz?