Aşk için gönüller serilse…

Sevda sahilde beklenenler
Elbette bilinmelidir kimler
Sessizliğin izinde nefesler
Kim için olduğunu bilenler

Gülümsesin elbet bulutlar
Ancak verilmeyen umutlar
Karanlığa mahkûm ruhlar
Çaresizlik sarhoşu olanlar

Hiç bir aşkın basiti olur mu?
Ne zamandır mana yoksunu
Önemsenen ahenk meşkini
Kalbin şifahiye medresesini

Her bir kar tanesi aşk içindir
O öyle bir aşk ki kimin içindir
Âdemi hakikat hep seçkindir
Aşk onun içindir, ruh niçindir

Karanlıkların hep şahitliğinde
Melalin acizliğin hilimle rinde
Nereye kadar kaçmak bilinse
Aşk için gönüller hep serilse

Kendini verdiği her nefeste
Tükenmişliğin katrelerinde
Hüznün bitmez nağmesinde
Kimselerin bilmediği halinle

Ağlasa da hiçliğin boşluğuna
Bir umutla beklenen sahilde
Gecelerin yalnız serinliğinde
Aklın her köşesinde kendinle

Ten senindir be hey sevgili
Bedenin sermayeyi edebin
Dilenmez senden bir kokun
Yalnızca mana sarhoşuyum

Ne olur hiç görünmesen de
Biliyorum ki derinlik sende
Aşk için çaba vermesen de
Çaresizim sen kal kendinle