Aşk İçin Balad Şiiri - Arif Berberoğlu

Küllerinden doğdum ben senin
düştüm bir masal diyarına
dedim: aşkla geçemezsem
nasıl geçerim bu ateş ülkesini!
işte kokluyorum
ejderhalar sürüngenler arasında
cehennemin en soylu çiçeğini

Dağ güllerine değmiş bir rüzgar
alır getirir üstümüze
bir şiirden doğan güneşi,
biliriz nedir bizi çağıran
o uzak, o tenha gözlerde:
aşk, barutu ıslatan
yağmurdur siperlerde

Suda kendine bakıyor ince bir çalıkuşu
su boyun eğmiş nehrin denize gidişine
ve tıp tıp atıyor yağmurun zümrüt yüreği
uzanırken dişisi için bir kadife çiçeğine
uçurumun ağzındaki adamın eli

Ömrünce gezdiremezsin içinde
dilsiz bir köle gibi yüreğini
gün gelir seni dinlemez
o bir çocuk, o bir asi
takar seni peşine sürükler
direnemezsin, ve anlarsın ki
herkesin yüreği kadardır aşktaki yeri