Ey gönül,
Rahmet bulmaz, çöller gibi kurursun.
Bir ney bulsan, çalar çalar inlersin.
Yari görsen, koşar koşar gelirsin.
Hele! , Yunus niye yandı aşk için.
Alev alev, yanıp yanıp sönersin.
Başın alıp, taştan taşa vurursun.
Sen yanmadan,aşk yanar mı sanırsın.
Hele! , Mecnun niye yandı aşk için
Dağlar gibi kibirlenir durursun.
Gazel oldun rüzgar ile yürürsün.
Erenlere binbir dersler verirsin.
Hele! , Ferhat niye yandı aşk için.
07,04,2014- Bursa
Sacit AlpKayıt Tarihi : 7.4.2014 11:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)