Neme doygun toprağın bitmez yangının
Özgür sevmelere adalı ağaç köklerinde
Aşk’a soluklanan CAN,
Suyun ateşe aşkındandır ince ayrılıklar
Görüşlerde biter sonlu kuvvetleri.
Sevmelere, kim tutabilir, nefes-i ölüm
Nemde çürür mü, aşk-ı ateşi-n
İnada vurdun mu, yüz görümündür GÜNEŞ
Adağın dallarına tutunur tüm rengin.
İşte bu yüzdendir CAN,
Aşk’ın kopyası yüreğim
Işığına bağlanmış ayağım.
Bülbüle gül, diken olmuş yolum.
Gökyüzüne göç kafilesi sesimle
Varlığında aşk-ı vücut bulmuş ruhum.
Kayıt Tarihi : 1.5.2011 18:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özden Bora](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/05/01/ask-i-vucut.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!