Şimdi boş odamın duvarlarına,
bir bir kondurdum resimlerini.
Her birine tarihini atıp,
saatini kurdum.
Seni aynı gün ve aynı saatte,
bir bir yakıp,
küllerini savurayım diye.
Bu gece hunharca siliyorum seni kalbimden.
Tüm anılarımızı yakıp yıkarak
Yok ediyorum seni dünümden bu günümden.
Sen beni nasıl bi çare bırakıp çekip gittiğsen,
Bende en afillisinden yakıp yok ediyorum
seni yüreğimden.
Hani gülüm dediğinde,
güller açardı ya gamzelerimde.
Dünyanı güzelleştiren,
o gül bahçesini kuruttun sen.
Şimdi bir dikenine bile hasret kalasın.
Sana verdiğim yıllara ,
heba ettiğim ak düşen saçlarıma da,
kurban olasın.
Bumuydu senin aşkın!!
Bumuydu sevdan!!
Hepsi bir yalan!!
Hepsi bir oyunmuş sende.
Şimdi tüm yaşanmışlıklarımızı bir bir
gömüyorum yüreğimin yangınlarına.
Seni vicdanınla baş başa bırap gidiyorum.
Gidiyorum senden uzak diyarlara.
Özgürlüğe bulanmış kuşlar gibi,
uç artık oradan oraya.
Elbet seninde kanatlarını kıranlar olur,
bırakırlar bir uçurumun kenarına.
Kim vurduya gider hayallerin girersin
kara toprağa.
İşte ozaman anlarsın beni.
Kayıt Tarihi : 21.3.2021 16:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!