adını yazmamalıydım gözyaşlarıma
ey kalp damlası, güneş parçası
yüreklerde delicesine büyüyen aşklar gibi
gözyaşından bir deniz birikse de içimde
çırpınsa da dalgalar dağlar büyüklüğünde
her dokunuşta bir parçamı kaybetsem de
adını yazmamalıydım sulara
hiç kimse görmemeliydi seni
sonsuza dek saklanacak bir sır gibi
sen bile bilmemeliydin hislerimi
ruhumun en büyülü, en uzak ülkesinde yaşatmalıydım seni
platonik ve ütopik olmalıydı aşkımız
kaybetmemek için bile sevmemeliydim seni
o korkuyu asla göze almamalıydım
gelmesen de hani hiç gitmemeliydin
adını yazmamalıydım gözyaşlarıma
yağmurlar yağdığında
ya da karlar eridiğinde
nehirler yatağına sığmadığında hani
çekip gidecektin uzaklara
karışacaktın o sonsuz, o dipsiz denizlere…
08.Vıı.10
İsa YılmazKayıt Tarihi : 8.7.2010 23:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/08/ask-i-utopya.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!