Tahavvül eden toprağın rayihası anımsatıyor,
O’nun gülümseyen gözlerini…
Toprağın tenine dokundukça her yağmur jalesi,
Hissediyorum çehresinin yüreğimdeki mütemadi yerini…
Mevsimler tebeddül ederken, gözlerinin rengi değiyor gözlerime…
Bazen maviye, bazen yeşile çalan…
Unutamıyorum,
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Şiirinizi uzun olsa da beğendim. çok ve gizemli sözle çok duyguyu paylaşmışsınız. Gönlünüze sağlık. Benim de şiirlerime bakmanızı dilerim. Usta bir şairin görüşleri beni sevindirir. Selamlar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta