Aşk-ı Suzinak (gönül Makamı)

Arz etsem ahvali bilmem ne diyem
Adanmış bir şiir olsun hediyem
Bil ki sensiz geçen her bir saniyem
Yitik bir düş gibi zay’ gelir bana

Söz anlatmaz seni şiir az gelir
Uğrasan ülkeme mevsim yaz gelir
Yıldızlar dökülse inan vız gelir
Işıyan gamzeler, ay gelir bana

Leyla’dan el almış, çölde değilsin
Sunadan boy almış, gölde değilsin
Bülbül-ü şeydasın gülde değilsin
Çatılsa kaşların pay gelir bana

Işığa susamış pervanelerden
Zelilim tekkende divanelerden
Kaldı mı daha ki bahanelerden
Sebepsiz susmalar vayy gelir bana

Hudayi güllerin rengidir yüzün
Tegannî eyleyen çengidir sözün
Su içen ceylanın dengidir gözün
Ağlasan tek damlan, çay gelir bana

Harfleri yapışıp yüreğe bir bir
Adınla tutuşur yakar bu şiir
İstanbul diyorlar, o koca şehir
İçinde sen yoksan köy gelir bana

Nikâbın kaldırsan gönlümde sürur
Boğulur gözlerim karaya vurur
Dört yanım aşk olur, bir parça gurur
Kırkımdan sonraki huy gelir bana
...
Taner Eker