Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Panzehiri ölümdü artık yalnızlığın..
Ve benim yaşamaktan anladığım, boşluklarını doldurmaktı zamanın..
Güzel dizeler ve harika bir final kutlarım,yüreğinize sağlık,saygı ile...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta