Aşk-ı Sücûd Şiiri - Yavuz Durak

Bir gök kuşatırken karanlığı, alabildiğine mavi
Nehyeden düşler böler, gecede sessizliği
Görünmez bir nefes ansızın zuhredip içeri
Besmele ile yükselir ruh, şahlanır arşa ileri

Dert kuruyup alınır, sarkan gönül dallarından
Kuytuda belirir hoş bir sükût, aşk ile kâlbde
Ve duada yeşerirse güzel renkli umut filizleri
Huzur eder de sücûd, nefis ürker sîner içeri

Bir basit dildir ki olur derya, ederse zikir
Hoştur gönülde bir yâr, bir de Yaradan kâfi
Eder adâb riâyet, kul gitmez Hak’tan beri
Dünya hoş bir kelâm, "Hak" söylerse fâni..