Bir kuşu izler gibi seviyorum seni
Bir serçe yavrusu gibi her sabah sevince alıştırıyorum kendimi
Sanki bilerek oturdun karşıma duymak için sesini
Bilerek taş duvar ördün aramıza duymamak için sesini
Ya da bilmeyerek hep geri adım attık biz
Öyle kaçtık ki kaçarken ne yorgunluk var ne iz
Havada çarpışacak kurşunlar kadar yokmuydu ihtimalimiz
Aynı söze aynı yüze ışık tutarken ellerimiz
Suçumuza ceza verilsin artık bilelim suçumuzu
Bilemiyorum sadece bana mı ait parmağımdaki çizgiler
Sahi kim bulabilir ki bu suçta ikinci dokunuşu
Ve sen hariç herkes gelmiş olay yerindeler.
O günün sabahında yavru serçe
Tüm serçelerle uçmak için gökyüzüne kanat çırparken
Tüylerinden kopmaya başlamış bedeni
Bedeni bir aşka benzemiş haberi bile olmadan
Yaşadıkça öğrenmiş uçmanın kıymetini
Yürümek kedi dokunuşuyla çürük tahtalar üzerinden
Batırmak paslı çivilere ses çıkarmayan duygularını
Asmak bir kenara yılgın ve kirli elbiselerini
Düşünmek çisil çisil seni , dışardaki yağmurun peşinden .
Kayıt Tarihi : 4.10.2017 21:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yücel Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/10/04/ask-i-suc.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!