Aşk-ı Seyyah Şiiri

Bir yolculuk vardır maviliklere,
Aşkın ile seyyah olma vaktidir.
Kaybolan bir şehrin eşiğinde,
Ağlamaklı ve suskun…
Yürürüm,kızgın kumlar üzerinde,
Simsiyah yolumu,yaktığın kandiller ışıtır,
Yansır gözlerimden içre.
Dudaklarımda,özleminin türküsü,
Nefesimde,o kokunun tütsüsü.
Bir takvim yaprağı daha kopar,
Ömrümden,bir ömür kopar.
Hasret tüter bacamızdan,
Külleri savrulur dağa taşa.
Kavuşmak günü gelir elbette,
Selvi boylu bir ceylan gözlüye.
Çöker ya kara dağlara bir sis bulutu,
Ardından doğar güneş,aydınlanır gün,
Dağılır dağların pusu,
Şamdan gibi kurulur,göklerin otağına,
Gönül sarayıma…
Ne ellerim boş kalır,
Ne yüreğim…
Öyle bir gelmek ki bu,
Mahya gibi yazılmak göğüme,
Kaderime yazılmak ve göğsüme…
Bir yolculuk vardır maviliklere,
Seyyah olup,diyar diyar gezmek,
Aşkın illerinde.
Bir yolculuk vardır maviliklere,
Sadık bir yoldaş ile.