Her yoklukta,
Kendi varlığımı zenginleştirmek için arıyorum seni.
Yokluğundan besleniyorum.
Her hatrımdan uzak oluşunda, yanıyor içim.
Anılarım körüklüyor, içimde sönmekte olan koru.
Neden, nasıl diye sormaksızın,
Kayboluyorum zaman denen riyakâr mevhumdan.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta