İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Kalbim dinlemiyor, bakmıyor feryat figâne,
Aşka tutuldum da, kul oldum nur cemâline,
Mıhlanıp kaldım ben menevişli gözlerine.
Usandım hasretinden, usandım da ne çâre,
Ruhum ruhuna tutsak, nefesim nefesine.
Anladım, kül olsam da yasak elim eline,
Neyleyim, söz geçmiyor şu deli yüreğime...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta