Aşk-ı Özlem Şiiri - Erkan Kucukuncular

Bir akrep fiyakalı bir harakiri peşinde.
Sular durulmuyor
Ve duyulmuyor sesin bu sessiz canverişte...

Eni sonu yalnız ölür insan.
Hepi topu bir avuç topraktır sonu.
Ne kefeninin bir cebi ne de düşlerinin bir rengi kalır.
Sansasyonel bir vazgeçiştir artık bu
Yokluğunun kokusu,korkusudur aslında
Yok olmaya yüz tutmuş kalbimin savunmasız surlarında...
Sen beni,sensizken hiç görmedin ki!
Gözümün yaşını görmedin,
Telaşını sözümün,
Feryadını hüznümün...
Sensiz hayat,hayat değil aslında.
Ve yalnız bir yongayım şimdi
Seni düşünürken bu Eylül'ün son akşamında.
Ve aşk yalnızca özlemektir aslında...
Oysa özlem aşkmış,
Düşlerimi ısıtan sonsuz bir haykırışmış...

Bir akrep fiyakalı bir harakiri peşinde.
Alevler yükseliyor ve yükseklerden düşüyor suretin
Saklı kalmış renklerimin sessiz tükenişine...

Varolmaksa yaşamak,
Varolduğun içindir çok zor değil bunu anlamak...
Şimdi aşk özlem ise özlem de aşktır
Ve bu aşkı yaşamak yalnız ikimize yakışır...