Aşk_ı Nirvana Şiiri - Özdemir Aydın 2

hiç merak etmiyor musun,
keşkelerle hırpaladığın adamı,
kıyamet telaşına bıraktığın acıları,
umut çiçekleri açar diye, toprağına sapladığın kalemi.
küsmek değil ki bu benimkisi, derine vurmuş sitem yarası.
insan az merak eder.
senden sonra naif bir vaha oldu bizim buralar,
içinde suskun nehirler,
baş eğmiş buğday tarlaları,
yitik bahçede laleleri, sümbüller, papatyalar
dağlardan inen zılgıtlar
bereketli topraklar
ama senden yoksun.

hiç merak etmiyor musun,
hani o kekik kokan sırtını yaslandığın dağları,
bir yar
bir yar uğruna tersine akan ırmakları.
ben sevmek nedir bilmem dediğinde, meftunun olduğu,
ben neşe nedir bilmem dediğinde, kahkahaların olduğu.

ah be kadın hiç mi merak etmiyorsun,
bu yürek aşkına boyun bükmedi mi,
şikayet değil ki bu benimkisi, yarım kalmış bir aşkın hikayesi.

ulan eserken içimdeki uğultularını sevdim bee.
hiç mi umursamadın seni kazanmak için aldığım yaraları,
göğüslediğim zorlukları, içimdeki burukluğu,
bir hiçken irşad olduğumu.
nerden bileceksin seni gece ile şafağın sevdiği gibi nasıl da sevdiğimi,
nerden bileceksin.
şikayet değil ki bu benimkisi, derine vurmuş sitem yarası,
yarım kalmış bir aşkın nirvanası.