Başımı yastığa koymuş uyuyacakken,
rüzgâr, perdenin arasından efilce esip
senin öptüğün yanağımı okşadı.
Karanlık karanlıkla kolkola girip
sokağımda volta atarken kandilleri söndürdü.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim