Aşk-ı Nefs Şiiri - Ahmet Ünlü

Ey benim Aşk-ı Nefsim
Söyle kalemim neden sessiz
Gönlüm hicrana mı karıştı
Yüreğim karanlık limandamı haldı
Haykırıyorum duyuyor mu ki beni
Kalemime ulaşamıyorum orada
Nedir bu karanlıkların linanı
Kalbim ahuzar olmuyor sevinçle
Bitmişlik tükenmişlik
Alıp götürür kendimi
Tutunacak elim mi kalmadı yoksa
Söylemisin bir tutam cümle içinde
Güneşin limanı hangi yönde....

Limanın kaybolması mı istediğim
Yüreğimin tutunması mı
Herkes mecnun olur mu
Yoksa sevilecek leyla mı kaldı
Anlamıyorum çözemiyorum
Karanlıklar bunların mı sebebi

Kalemim niye yazmıyor
Kağıtlarım rüzgarların esintisi ile gidiyor
Kim bunları kaybeden
Yoksa sevdalar mı basitleşiyor....
Ben bulamadım sen buldun mu

Bir olmak mı
Biz olmak mı amaç
Söylermisin yürek ne ister
Mahşeri alaya sevda mı tutar
Kalbe buhran mı ateşle

Seni özlüyorum
Seni düşlüyorum
Ben ağlıyorum seni sevken
Seni incitip yıpratacam diye
Düşlerimde seviyorum
Kalemin nazarı değecek korkusuyla
Sen diye sevda diye

Ey benim aşkı nefsim
Limandan kalkıyor usulca gemiler
Vakit doldu,
Bekledi sessizce gelirsin diye
Oysaki gelecektin
Yüreğimde bir ateş ,
Denizler söndürür müydü ateşi?
Kor gibi yanar miydi daha fazla
Limandan kalkıyor usulca gemiler
Vakit doldu,
Ve biz kaybettik...

04/07/2019 - Ahmet Ünlü ( Kaf Dağı)