Yalnızlık öfkesiyle kalemim bilenmişse,
Eşine az rastlanan gözyaşlarımı dinle!
Şuursuz bir edayla gözlerim dilenmişse,
İnceden bir fedayla çelişirsin kendinle.
Sirayet etti kalbe, nadide ahu gözler,
Esaretine düşen gönlüme zehri aksın!
Nihayetsiz sevdayı anlatamaz ki sözler,
Ama kalbimi dinle, mutlaka duyacaksın.
Yaslandı hayallerim gözlerinin zehrine,
Istırabını soktun, kalbin sürgün şehrine!
Yıkıldı gönül dünyam; bakışlarınla yandı,
Kurşuni gözlerine bu can nasıl dayandı?
Irmak oldun gönlüme gecelerce çağladın,
Rüyalarımı nasıl gözlerine bağladın?
Issız gönül dünyama bir serap oldun amma,
Muhâl gibiymiş bu hâl, sana varmak muamma!
Kayıt Tarihi : 22.3.2014 11:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!