Aşk ı müebbet Şiiri - Murat Boztepe

Müebbet değilsin ya, bir gün de çık aklımdan... 
Yastığa baş koyduğum her geceyi cellâdım yaptın bana, 
Gözlerimde kırık düşler, dudaklarımda yarım dualar… 
Bir unutuş bulamadım, seni silip de ölesi sabahlarda. 
Hatıran küle dönmedi ki, rüzgâra karışsın dağlarda.

Müebbet değilsin ya, bir gün de çek git kalbimden... 
Ben seni sustukça, içimde büyüdün koca bir şehir gibi, 
Sokak sokak sen, duvar duvar sen, adım attığım sen... 
Hiç mi yorulmadın ,, gittiğin yerde kalbimi taşımaktan?  Ben seni unutmamaktan değil, unutmaktan tükendim zaten...

Müebbet değilsin ya, bir gün de düş gözlerimden... 
Sana dair her kelime, dilimde zehir zemberek bir acı, 
Bir gülüşünle yanıp, bir susuşunla kahrolan ben, 
Yüzümden çok sen varsın aynalarda, 
Kendimi silmeye utanır oldum, sen kal diye yaralarda...

Müebbet değilsin ya, bir gün de sus kalbimde... 
Bir yangın bırakmadın sönsün, bir iz bırakmadın silinsin, 
Sevdanı ilmek ilmek ördüm gönlüme,
Kimse görmedi beni senden sonra yaşayan bir ölü gibi. 
Ne mezarım var, ne diriliğim... Adın kadar Müebbet değilsin ya... belki sen gidersin bir gün, 
Ama ben hâlâ seninle hüküm giyerim. 
Ve aşk… o hâlâ hücremde ömür boyu seninle. 
Çıkarsın belki aklımdan… 
Ama kalırsın yüreğimde idamlık bir sevda gibi.

MB