Aşk ı Memnu Şiiri - Kudret Kırbıyık

Geldim sana gönlümün en mukaddes gülü,
Gül ki aşkıyla hercümerç eyledi bülbülü.

Bülbüller aşka geldi ötüşleri bir seranat,
Yazılıyor bir destan,bir aşk-ı mukadderat.

Bülbül tapıyor sanki güle vecd-i şevk ile,
Gül naçizane kızarır,bülbülün şavkı ile.

Ne laleyi ister divane bülbül ne de sümbülü,
Umut dolu topraklarında göründü en güzel gülü.

Topraklarda umut var goncalar görünüyor,lakin.
Mevsimi geçmiş aşkın şafakta sonbahar var ilkin...

Baharda açan goncalara vurdu amansızca hazan.
Hükümdarlığı başladı bülbülün,gökkubbeden okunuyor ezan...

Sevdayla doldursanda yüreğini yar olmaz sana gül,
Var git kendine başka bir yar bul, böyle ferman etti bülbül!

Bir aşkla sarıp bedenini gafil avlanıpta,
Konmayasın güle dikenini unutupta...

Gül öldü bülbül öldü esiri oldular toprakların,
Bu aşk-ı memnu yazıldı semaya mürekkebiyle yıldızların...

Bülbül gafildi olmadı gül ona yar.
Derd-ü aşk sardı heryanı bağdat yandı diyar diyar....