Aşk ı Memleket Şiiri - Ahmet Kırımlı

Bir gül görsem dalında bülbüller
Anca memleket,memleket diyor
Gurbet bağında solmuş sümbüller
Önce memleket,memleket diyor

Çıktım vefasız düz bir ovaya
Kaldırıp başımı baktım havaya
Öyle bir sızı düştü sineye
İnce memleket,memleket diyor

Bir yel esti de diyardan sandım
Bilmem bu gurbetin nesine kandım
Yurdumu bir küçük serçeden sordum
Onca memleket,memleket diyor

Döndüm geriye odam gurbetmiş
Nefsim beni öyle mahvetmiş
Kalem her gece cana kastetmiş
Günce memleket,memleket diyor

Ne bahçem var ne bahçivanım
Ana evinde artık Gülcanım
Sılada bensiz büyür Civanım
Gonca memleket,memleket diyor

Artık ne kalır Kırımlım senden
Göçtü gençliğin bu derin gamdan
Sorsalar en kıymetli nedir var olan?
Bence memleket,memleket diyor...