Ey, damlası denizi sarhoş eden deli aşk!
Girme kör bedenimle ruhumun arasına.
Ölmek, biricik yolsa O'na kavuşmak için,
Lokman niye didinmiş ölümün çaresine?!
Ben eksiğim, O tamam; beni O'ndan koparma.
Herşeyde Leyla gören Mecnun'luk derdi sarma.
Ekmek Leyla, su Leyla...; Leyla zinciri vurma.
Her Leyla bir yaradır, ruhumun sinesine.
Yok, yok! Bana gücenme, git diyemem ben sana.
Gidersen 'var', 'yok' olur; kıyamet kopar cana.
Tek arzum; bir Rabb'imi, bir O'nu sevdir bana.
Bir O'nu misafir et, gönlümün hanesine.
Kayıt Tarihi : 29.1.2024 12:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!