Aşk-ı Kübra Şiiri - Resul Bayraktar

Martılar şarkılarını
Deli dolu söylerken
Ve
Kumsal mavinin ellerini tutarken
Silmiştin kalbimin
Tozlu raflarını.

Bir bir kavga ederken
Gök ile bulutlar
Bir ağıt tutturdu sana
Gözyaşımı katık ettim
Aynı dertle köpüren dalgalara

Bir banka sığındım sonra
Bir de kavuşmak özlemi yasladım sırtıma
Sen duymasan da
Döktüm kalbimi masum kağıtlara
Hani buluşacaktık burada?
Gelecektin geri dönmeyecek bir vapurla

Gün geceyle vedalaşırken
Bize benziyordu balıklar
Onlar da ayrı ayrı tutuluyor
Kalplerinden sorgusuzca takılıyor ağlara
Kapılıyor bir yürek yangınına
Tutulduk biz de aşk-ı Kübraya