Kirlendi "Aşk", zalimlerce kutsandığında...
Cellatlar, Aşk'ı çarmıha germiş, tapınmakta...
Sızarken kanı, bedenimin çıplaklığında,
Ruhum elem yollarında sürünmekte...
Bir tatlı düş kurarken Zeytin Bahçeleri'nde
*
Biz, nefsimizi terbiye ederek irfan yolunda yürüdük,
Sessiz kaldık hâlimiz böyle bizim.
Gece karanlığında rehber olan ay ışığı,
Bize yol gösterir, dîdârımız böyle bizim.
Yollar Uzun, Yolcu Durmaz
Gündüz Güneş, Gece Ayaz
Yolculukta Mola Esas
Otur Dinlen Sen De Biraz
Yanlış Yola Sapma Gönül
Çıkmalı insan bazen gerçeğin sığ sularından
Umudun tehlikeli boyutlarında yüzmenin dayanılmaz hafifliğiyle yaşamalı
Serkeş bir ruhla
Cevapsız duaların ardından mezarlar kazmak yerine
Bir mum daha yakmalı karanlığa
Sevgi ekmeli kanayan yanlara
Yağmurlar yağıyor yangınlarıma
Küllerimi tutuşturan
Gözlerimde ağladıkça harlanan
Sildikçe artan yalnızlıklar
Hicranlar düşüyor sevdalarıma
Kahve dostlarla içilmez deyip demli çaya ittin beni
Herkes yalan biz başkadır deyip el âleme kattın beni
*
Mumyalanmış bedenlerden haz duyar,
Çürümüş bir zihniyetten hayr umar,
Mevlasız muhabbetlerden aşk umar,
Ebleh, zâtını hâşâ Züleyha görür.
Boğazına kul hakkından sarf yapar,
Söylesene Sevgili, yüreğindeki hazineleri taşımaya hangi kelimeler layıktı
Hangi kelimeler çarpıldı kalbinin gölgesinde
Nasıl dayanabildi cılız kelimeler
Yüreğindeki paha biçilemezlere
Hangi sözcükler kıymetli acılarının altında ezildi
Hangileri mutluluklarını yansıtmanın ulviliğine ulaştı
Bülbülvâri nidâlarla bir sahtekâr, âhüzâr edip gûyâ aşkını âşikâr eder,
Gül sükûtta bu sahtekârlık karşısında, zirâ gerçek aşık âr eder.
Cam kırıkları gözlerinde kanadığım
Dudaklarımdan sızar kızılca bir damla
Sessiz çığlıklarla haykırır kalbim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!