Aşk-ı Keskin Şiiri - Sefa Tülek

beş harf,
akşam karanlığında da gündüz seherinde de,
gecenin inşirah vaktinde de,
dilimden düşmeyen beş harf...
Allah lafzından ve ism-i Muhammed den
sonra dilimde en çok dönen isim,
keskin aşk,
saat yelkovanı hiç durmadan döner ya etrafında
bende senin etrafında işte öyle dönüyorum,
ama senin için ben bir hiçim...
bir boşluk veya
bir hayvan kadar da mı değerim yok gözünde,
mesela bir köpek kadar,
geçen gün küçük bir köpekten kaçıyordun,
o köpeğin yerinde olsam diye dua ettim önce,
çünkü bana karşı onu da yapmıyordun...

sonradan anladım,
yaptığım günahı
tevbe ettim Allah a

fıratın bir balığı gibiyim,
bir sazı
beyşehir gölünün bir kamışıyım
gözlerinde...
yüzüme bile bakmadığın,

bir hata mı ettim sana karşı bilmeden,
seni sevmeden önce sana
sevgisizlik mi aşıladım,
yoksa,

bir yerden mi öğrendin,
bu derviş kılıklı nın seni sevdiğini,
kendine yakıştıramadın mı beni?
yok,sen de ahlak-ı nur var...
nedendir o kin dolu bakışlar

görmese de o bana baktığında
yıldızlar kadar parladığını
sezdiğim gözlerin,
o gözlerden günahkar gözlerimi ayırmayacağım...
hiçbir zaman...