Dolu bir bardaktı, fırlatıp attım.
Virgüller koydum, nokta da kaldım.
Sabrettim sabrettim dervişe döndüm.
Aşk'ı kaybettim hükümsüzdür.
Bir rüzgârdı saçlarımda gezen,
Yüreğimde bir ok, çizip geçen.
Aklimi ruhumu yok eden
Aşk'ı kaybettim hükümsüzdür.
Ne uzun yollar dayandı gurbetliğe
Ne döşler dindi hasretlikle
Sonunda aşkta satıldı dibi delik şişeye
Aşk'ı kaybettim hükümsüzdür.
Tel tel zülüflerim ağardı
Ömrüm ilkbahardı, hazan sardı
Tenimde ki kırışıklar çoğaldı
Aşk'ı kaybettim hükümsüzdür.
Kırk taze aşa, kırk deli baş
Bre senin neyine, bu yaş
Yalanlarla dolanlarla sarmaş dolaş
Aşk'ı kaybettim hükümsüzdür.
Bense hayallerde kendi kendimle
Ne ettimse kendi kendime
Sonunda döndüm bir deliye
Aşk'ı kaybettim hükümsüzdür.
Kayıt Tarihi : 26.6.2008 15:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)