Aşk-ı Istanbul Şiiri - Hülya Şimşek

'İstanbul elbet fethedilecektir, onu fetheden kumandan ne güzel kumandan, o askerler ne güzel askerlerdir...'
.........................................................................................Hz.Muhammet(S.A.V.)

Bedenin dekorunda soyunurken gün
ecdadımın kutsal kanı
sürülüyor başına.
Yaldızlı bir şal örtüyorsun
göğün omuzlarına…

Elleri iki yakaya açılmış bir kadının
bağrına sokuluyor başın.
Leylili kadın düşürüyor
nemli dudaklarını alnına,
Mübareksin…

Mahmur gözleri açılınca günün
boynundaki mercanlar,
göz kırpıyor deniz kızlarına.
Bir martı çığlığı uyandırıyor
Göğsünde uyuyan düşleri

Eskilerden bir rüzgâr…
nefesiyle diriltirken
çınarların varaklarını;
liri eline alıyor kadın,
Sesinin tınısında
raks ediyor cariyeler.
Büyülüsün…

Motifi sen…
İlmekleri asırlık düşten…
bir tarih ördü kadın.
Dalgalanır…
Özünden öteye gidemeyen
atlıların ellerinde.

Toprağına el sürdükçe
cismi kaybolur aşkın.
Memleketim hüviyetine bürünen kadın
okşadıkça tenini
candaki buğuya yazılıyor adın.
Eşsizsin…

Hercai gönlünle delikanlı!
Bağrına baş koyduğun kadın
Memleketin kokar
Nazarı dokunan her varlık
Aşkın adını İstanbul koyar
Bizimsin…