Seyyah-ı Ahi Şiiri - Özdemir Aydın 2

Arzım sana, halim ayan Ey Rahman,
Ol  dediğin  şeyin  öz'ündeyim  ben.
Cennet ve cehennem, el haktır iman,
Kül eden aşkının közündeyim ben.

Kürreyi  arz'ında  vücuttur dar'ım,
Bir urba, bir ceset içindeyim ben.
İlminin sırrına  kar etmez  hal'ım,
Dalında morçiçek açandayım ben.

Hicranın bedenim sardı ha sardı,
Serçenin gözünde ahuzarım ben.
Firakın yurduma  karargah kurdu,
Menzile koşturan kır'atlıyım ben.

Aşkının   hicranı   bedenim  yaktı,
Yusuf'u bekleyen körkuyuyum ben.
Vuslat   güneşlerin  cihanı  yaktı,
Kirpikten damlayan incideyim ben.

Kul   Aydıni  der  ki  Aşk-ı  İlahi,
Kelam-ı Kadim'in hurufuyum ben.
Bu  can  bu tende seyyah-i ahi,
Dil-i zikr-i kadim Eyyüb'unun ben.