Aşk-ı İlahi Şiiri - Muammer Oytan

İlâhî aşk Allah’a hasretten yanıştır !
Ruhunda duyulan saadettir saadet !
Öz benliğiyle ol gafletten uyanıştır,
Ruhunda duyulan saadettir saadet !

İlâhî aşk Tanrı’ya imân-inanıştır,
Yanan yüreklerde zemzem içip kanıştır !
Güneşin gücü bu ilâhî aşktan gelir,
Bu aşk, Râb’bi zikirle sürekli anıştır !

Ol aşka düşmüş gönüle bu dünya dardır,
Onda artık sonsuz din-inanç ufku vardır,
Resûl-ü Kibriya’nın göz nurudur onlar,
Bu nuru sevmeyenin sonu âh-u zârdır !

Rüzgârı hedefine çılgınca koşturan,
Denizleri azgın dalgalarla coşturan,
Cenab-ı Mevlâ’ya saf yakarıştır inan,
İnan bu aşktır dağları delip aştıran !

Evliya-erenler hep bu aşkla yoğruldu,
Nefsin sakat hesabı bu aşkla doğruldu
OYTAN Muammer’in kalbi dayanamadı
Sersefil oldu, dağılıp Arş’a savruldu !