Aşk-ı Hakiki Şiiri - Yahya Özcan

Dert ile söyleyen dilim yansın,
Kıldan ince boynum o alsın.
Tek yalan kelam edersem,
Nâr-ında kül et ya rabbi.

Beden yanmış, halet-i ruhiye kalmamış,
Garip gönül kimleri aramış,
Dünya hayatı bana zaarmış.
Aşk-ı hakîki sana ya rabbi.

Kel ile körden gelen,
Aklı bir uzun bir kısa eden,
Bilinmez sesi gelir nerden,
Sesler sadâlar sana ya rabbi.

Kimi gelir güler geçer,
Kimi gelir ezer geçer,
Kimler senin yolunu gözler,
Simada teessür eşk-i şadî sana ya rabbi.

Dallar eğilmiş hu der,
Kuşlar, böcekler ismin zikreder,
Garip kulun sana hakk der,
Dualar yakarışlar sana ya rabbi.

Gönülden düşmez hiç adın,
Şu dilde tek lisanım,
Aşk-ı hakîki içinde bütün varım,
Asl ü esas olan sensin ya rabbi.