Aşk-ı Fünun idi duygularıma verdiğim isim,
Issız ve çorak kalbimdeki kadın, sen kimsin?
Bir daha yeşermeyecek hayallerimi,
Durmadan yılmadan sulayan sen miydin?
Bir daha gelsem şu yozlaşmış toprak parçasına,
Bir daha dokunabilir miyim o ipeksi saçlarına?
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta