Aşk-ı Dünya İğfal Etmiş Usları

Aşk-ı Dünya İğfal Etmiş Usları

Aşk-ı dünya, iğfal edip usları
Dinden etmiş, nice nice nasları
Bunlar için, elzem iken nasihat
Dışlıyorlar, nasihleri nushları.

Pas tutunca, kalplerinin üzeri
Bir tutarlar, gaflet ile hazer’i
Kör hisler de he deyince olaya
Olmuş sonda, her birisi haz eri.

Bil-cümlesi, olup bir ruh hastası
Ret ederler, Kur’an’daki kıstası
Biri kalkıp, cennetlerden bahsetse
Yeter derler bize arzın pastası.

Alıp onlar, hep sınavı şakaya
Fani hanı, yeğliyorlar bekaya
Eğer bunlar, bu kafayla giderse
Zor çıkarlar, el-Kahhar ’la likaya!

Dinden dersin, almayınca gönüller
Gece gündüz, sırf iblisi gönüller
Sahibini, uyarırsa bir arif
“Ne yapayım, böyle diyor gönül” der.

Şu kullara, bir em gerek pek acil!
Kesinlikle, edilemez bu tecil!
Lakin buna, yanaşmayıp nadanlar
Hubb-u arzı, ediyorlar hep tacil.

“Kendi düşen, ağlamazmış” derler de
Bu şaşkınlar, yaslar eder yerlerde
Felah için, yönelsinler tövbeye
Elbet az us, kalmış ise serlerde?

Cihat ŞAHİN
23.07.2024-İZMİR