Aşk-ı Deruni Şiiri - Özdemir Aydın 2

Eyy aşk-ı derünim,
Eyy çeşm-i giryanım,
Eyy Uzaklardaki hicranım,
Sen rüyaların rengi,
Suskun yürek ahengi,
Güneşe aşık dağ eteği gülü,
Gecenin çiğ karası...

İkindi gölgelerim var benim,
Kırık hülyalara yaslı.
Sen, hançereme dayalı paslı hançer,
Elin titremeden, niyetini ikilemeden,
Çeksen diyorum, o hançeri, çeksen
Damarımdan oluk oluk sen akar...

Ahh
Ahh ben öleyim,
Ben öleyim yâr !!
Başımı koyduğum kuş tüyü, gönül hırsızı
Buğusunda demlendiğim çay,
Çağlayan ırmağı yeşerten yaprak
İflahsız gecelerin doğurduğu sabah...
Eyy parmaklarımdan dökülen üryan şiir,
Eyy üstüme sitem yağdıran,
Eyy dudaklarımı kanatan,
Aşk gergefinin narin nakışlı çiçeği,
Ağıtlarımın yas kokan gözyaşı,
Neredesin !!??
Hangi yöne dönüp senle soluklanayım...

Eyy aşk-ı derunim,
Eyy çeşm-i giryanım,
Uzaklardaki hicranım,
Ben, senin gülerek öpüşüne vurgunum.
Sensiz bu şehir ıssız, uykular yarım
Bu vîrâne gönülde bir kaç kanadı kırık kuş, ve sana olan bir kaç hasret şiiri...
Hasretin nazlı bir çiçek, solmasın diye ömrümü verdim....
Eyy
Duy...